Daar zitten we dan weer. Een nieuw verhaaltje. Maar ja, hoe maken we dat nu weer spannend. Pfft geen idee. Momenteel dus in Maleisie, bijna klaar om alweer te vertrekken naar het kleine landje Singapore. Morgen met de trein daarheen.

Alhier hebben we eerste enkele dagen gespendeerd in Kuala Lumpur. Dit was een enorme verandering ten opzichte van Kathmandu. De wegen waren strak en glad, we reden zelfs over snelwegen met vangrails en bloemetjes in de bermen . Waar zijn we nu beland?? Wat een oord... wat een lieve vriendelijke mensen en wat een heerlijk eten. We genoten vanaf het moment dat we met onze voetjes op de grond stonden. Oh ja... in het vliegtuig ook al een beetje, we vlogen met Malaysian Airlines.
In KL rondgestapt voor drie dagen. Genoten van een gezellig modern straatbeeld. Van de vele uberhippe shoppingmalls waar je het koud krijgt als je er 15 minuten rondloopt. Van de vriendelijke taxichauffeurs. Van het snelle internet. Van het ontlopen van alle Nederlanders die bedachten naar Maleisie op vakantie te gaan. Gewoon van zoveel dingen waarvan we het bestaan al bijna vergeten waren. Lopen naar de Petronas Towers, door orchidee tuinen, parken en gewoon de stad. Het was een lekker weekendje weg.

Daarna door naar de Cameron Highlands. De bustocht ging over heerlijke wegen, door groene landschappen en we hadden zowaar pauze op een heuze snelwegparkeerplaats. Waarom snapt het ene volk het wel en het andere niet? Vragen die zoal door je hoofd schieten en stof bieden tot nadenken en conversatie. Toen met de bus de bergen in, het zijn natuurlijk niet voor niets highlands. Draaien draaien, maar we hielden stand. Na een prettige 5 uur stappen we uit in het koele dorpje Tana Rata. We zijn hierheen gegaan voor het koele klimaat en de theeplantages. We hebben een dag genoten van nietsdoen en de volgende dag van het struinen over een theeplantage. Een motor gehuurd en touren door de omgeving. Heerlijk na al die tijd afhankelijk zijn van publiek transport. De theeplantage was interessant en rook lekker naar... juist thee.

Toen door naar de Perhentian Islands. Twee van 's werelds mooiste eilandjes. Dat houdt in: bekend bij het massatoerisme (al vinden velen het niet toeristisch...pfft), goed te bereiken, mooie natuur en blauw water. Dit alles maakte het tot een duur uitstapje, maar we hebben heerlijk vakantie gehouden tussen alle andere Nederlandse toeristen. Wat kun je soms heerlijk lachen om die mensen... wat een prachtige naieviteit leeft er toch onder velen. We hebben lekker gezwommen, gezond, gegeten, Ice Coffee gedronken en genoten van Sir Edmund Hillary's boek 'Hoe kom ik nu die Everest op'.

Vakantie houdt een keer op en door gaan we. Naar Taman Negara NP. Volgens kenners het oudste Rainforest op aard. Prachtig, dat mogen we natuurlijk niet missen. We maken kamp in Jerantut, een plaatsje voor het NP en besluiten voor een dag naar het park te gaan. Overnachten bij of in het park gaat budgetmatig gezien niet. We komen er precies net vandaan en het was zoals jungle moet zijn: groen, warm, vochtig, vol met vliegjes. Maar het was leuk. We hebben hoog in de boomtoppen gelopen door middel van touwbruggen wat het geheel wat avontuur gaf, want Nel is niet zo van touwbruggen en Bert heeft hoogtevrees. En gestruind langs hoge bomen en onder lianen door. Wat een mooie natuur.

En nu weer en Jerantut. Een nietzeggend plaatsje ergens in Maleisie. We hebben weer zin in morgen, weer een nieuwe stad!
Mensen dank voor uw aandacht weer en het beste. Laat vooral horen wat u ervan vond, we zijn nog niet thuis!!

Nel en Bert

Ps. Anke, Chiel, kindertjes, Inge en Chris: sorry, het was echt een foutje... ;)